Το χθεσινό κατόρθωμα του Ολυμπιακού δεν οφείλεται σε... παρθενογένεση. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε είχε συγκεκριμένο πλάνο στο μυαλό του, το οποίο εφάρμοσαν άψογα οι ποδοσφαιριστές στο χόρτο και έκαναν το "κόλπο γκρόσο" στο "Stade Velodrome". Ο "Τσινγκούρι"... κοίμισε τον Ντιντιέ Ντεσάν, που δεν κατάλαβε πως έχασε το ματς.Μόλις ο Νίκολα Ριτσόλι σφύριξε για τελευταία φορά στο "Ποδηλατοδρόμιο", οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς, καθώς το 0-1 που είχε διαμορφωθεί από το 82ο λεπτό με το διαγώνιο βολέ του Γιάννη Φετφατζίδη, έδινε στον πρωταθλητή Ελλάδας την δυνατότητα να φύγει από την Γαλλία νικητής απέναντι στην Μαρσέιγ, αποτέλεσμα που κρατά ακέραιες τις ελπίδες των ερυθρολεύκων για πρόκριση στην επόμενη φάση του Champions League.Οι Πειραιώτες έφτασαν στην Μασσαλία κουβαλώντας σημαντικά προβλήματα στις αποσκευές τους. Ορμπάιθ, Μακούν και Ιμπαγάσα δεν βρίσκονταν στην αποστολή της ομάδας λόγω τραυματισμού, ενώ ο Φέισα συμμετείχε μεν στην αποστολή αλλά ήταν γνωστό πως δεν ήταν σε θέση να αγωνιστεί στην αρχική ενδεκάδα της αναμέτρησης.
Οι επιλογές του Βαλβέρδε ήταν περιορισμένες αλλά εκ του αποτελέσματος, ο Ισπανός τεχνικός πέτυχε "διάνα" με την τοποθέτηση του, MVP του αγώνα, Μανιάτη, δίπλα στον Μοδέστο στον άξονα της μεσαίας γραμμής. Δεν ήταν όμως μόνο αυτός ο λόγος που ο Ολυμπιακός "άλωσε" το "Stade Velodrome".
Ίσως πολλοί να έχουν την εντύπωση πως αυτό το αποτέλεσμα "έτυχε".Στο ποδόσφαιρο όμως τίποτα δεν γίνεται με... παρθενογένεση. Όσοι είχαν σταθεί στον τρόπο που έπαιξε ο Ολυμπιακός στα δύο προηγούμενα εκτός έδρας παιχνίδια του στην διοργάνωση (σε "Emirates" και "Signal Iduna Park") και όχι μόνο στο αποτέλεσμα (κλασικό ελληνικό συνήθειο...), κατάλαβαν πως οι ερυθρόλευκοι έψαχναν μια νίκη ακριβώς με τον τρόπο που ήρθε αυτή απέναντι στην Μαρσέιγ.
Τίποτα δεν συνέβη στην τύχη, τίποτα δεν συνέβη απλά επειδή ο Θρύλος έχει καλούς παίκτες, τίποτα δεν έγινε στα "κουτουρού". Τίποτα! Όλα συνέβησαν βάσει σχεδίου, βάσει του τρόπου που θέλει ο Βαλβέρδε να αγωνίζεται η ομάδα του στην Ευρώπη. Παίζοντας ποδόσφαιρο, όχι κλεφτοπόλεμο.
Ο Ισπανός δουλεύει (έχει σημασία η λέξη - ΔΟΥΛΕΥΕΙ) πάνω σε αυτό ακριβώς που είδαμε την Τετάρτη (23/11) το βράδυ στο "Stade Velodrome". Και όσο είναι αυτός στο τιμόνι της ομάδας, αυτήν την εικόνα θα βγάζουν οι ερυθρόλευκοι στον αγωνιστικό χώρο. Ένα σύνολο που παρατάσσεται στο χορτάρι με σαφείς αγωνιστικούς προσανατολισμούς, συγκεκριμένη ταυτότητα, γνωρίζοντας τι θέλει και πως θα το πάρει. Το αν θα κερδίσει ή θα χάσει ένα ματς ο Ολυμπιακός εξαρτάται από διάφορους παράγοντες που δεν είναι του παρόντος. Πάντως ότι κι αν κάνει, θα το κάνει σαν σύγχρονη ευρωπαϊκή ομάδα...
Έτσι "άλωσε" το "Velodrome" και έριξε στην παγίδα τον Ντεσάν
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τι ακριβώς έπραξαν οι ερυθρόλευκοι κόντρα στην Μαρσέιγ και κατάφεραν να φύγουν με το "διπλό" από τη Μασσαλία. Ο Βαλβέρδε είχε συγκεκριμένο πλάνο στο μυαλό του, το οποίο εφάρμοσαν άψογα οι ποδοσφαιριστές στο χόρτο και έκαναν το "κόλπο γκρόσο" στο "Ποδηλατοδρόμιο". Ο "Τσινγκούρι"... κοίμισε τον Ντεσάν, που δεν κατάλαβε πως έχασε το ματς! Άλλη στρατηγική είχαν οι Πειραιώτες στα πρώτα 45 λεπτά και διαφορετική στην επανάληψη, με τον τεχνικό των γηπεδούχων να πέφτει στην παγίδα που του έστησε ο Ισπανός τεχνικός.
Ο Βαλβέρδε παρέταξε τον Ολυμπιακό στο πρώτο ημίχρονο με διάταξη 4-4-1-1. Είχε δώσει σαφή εντολή στους παίκτες του να πιέζουν ψηλά (πίεση που ξεκινούσε 7-8 μέτρα κάτω από τη σέντρα και προς την περιοχή της Μαρσέιγ) και μόλις κλέβουν τη μπάλα να επιχειρούν με κάθετες πάσες να βρουν τους Τζεμπούρ - Μιραλάς στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, "χτυπώντας" τα αργά πόδια των Ντιαβαρά - Ν' Κούλου. Ο Μιραλάς ξεκινούσε από πίσω και δεξιά τις προσπάθειες του, συγκλίνοντας αμέσως προς τον άξονα της επίθεσης και έβγαινε σαν κρυφός κυνηγός (shadow striker).
Παράλληλα ο Φουστέρ ήταν επιφορτισμένος στο να τραβιέται δεξιά και να καλύπτει το κενό που άφηνε ο Βέλγος με τις προωθήσεις του, ενώ κάτι ανάλογο έκανε και ο Μανιάτης σαν κεντρικός χαφ. Ο Έλληνας διεθνής μπακ αγωνιζόταν δίπλα στον Μοδέστο στον άξονα της μεσαίας γραμμής, αλλά είχε το νου κυρίως στην δεξιά πλευρά δίνοντας στηρίγματα στον Τοροσίδη. Επιπλέον ο Μοδέστο με τη σειρά "έκλεινε" με διαγώνια μετατόπιση μπροστά από τους δύο στόπερ της ομάδας, Μέλμπεργκ και Αβραάμ.
Ο Χολέμπας είχε τον ρόλο του αριστερού μεσοεπιθετικού, αλλά αντίθετα με τον Μιραλάς δεν έμπαινε προς τα μέσα αλλά προσπαθούσε να πλαγιοκοπήσει την αντίπαλη άμυνα. Όταν βρισκόταν σε θέση άμυνας ο Χοσέ αρκετές φορές συνέκλινε προς το κέντρο βοηθώντας τον Μοδέστο. Τέλος ο Μέλμπεργκ είχε ένα μικρό βάθος (στα 5 περίπου μέτρα) από τον Αβραάμ, με σκοπό να "καθαρίζει" τις πάσες που πιθανόν να έβγαιναν στην πλάτη της ερυθρόλευκης άμυνας. Το "μυστικό" στην τακτική του πρώτου μέρους, ήταν ότι οι 3 γραμμές της ομάδας ήταν πολύ κοντά η μια στην άλλη (στα 10 μέτρα το πολύ μεταξύ τους) και δεν άφηναν κενούς χώρους προς εκμετάλλευση στους αντιπάλους.
Αφού ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να προηγηθεί στο πρώτο ημίχρονο, στην επανάληψη και μετά την είσοδο του Γέστε στο ματς (αντί του Φουστέρ στο 54'), η τακτική των ερυθρολεύκων άλλαξε. Ο Βαλβέρδε "τράβηξε" λίγο πιο πίσω τις γραμμές και έδωσε μέτρα στην Μαρσέιγ να ανεβάσει πιο ψηλά την άμυνα της, δημιουργώντας την εντύπωση ότι θέλει να κρατήσει το "x", αποτέλεσμα που βόλευε και την ομάδα του Ντεσάν. Οι γηπεδούχοι βλέποντας τον Ολυμπιακό να οπισθοχωρεί έφεραν πιο ψηλά τις γραμμές τους καθώς ένιωσαν να έχουν το πάνω χέρι στην αναμέτρηση.
Ο σχηματισμός των Πειραιωτών στο χορτάρι ήταν εντελώς διαφορετικός, κάτι που ο αντίπαλος πάγκος μάλλον δεν είχε αντιληφθεί. Με την παρουσία του Γέστε και μετέπειτα και του Φετφατζίδη (στη θέση του Χολέμπας στο 75') στον αγωνιστικό χώρο, άλλαξε και ο ρόλος όλων των υπολοίπων εκτός των τεσσάρων αμυντικών.
Ο Μιραλάς πήγε πίσω και προς τα αριστερά του Τζεμπούρ, με τον Αλγερινό να τραβιέται λίγο έξω και προς το δεξί άκρο της επίθεσης, παρασύροντας έναν εκ των δύο στόπερ της Μαρσέιγ και αφήνοντας τον Βέλγο να βρίσκεται ένας προς ένα με τον έτερο κεντρικό μπακ της γαλλικής ομάδας. Κλασικός δεξιός μέσος δεν υπήρχε, με τον Μοδέστο να μην κουνάει ρούπι από το κέντρο και να κλίνει προς τα δεξιά για να καλύπτει τον χώρο. Λίγο πιο δίπλα του ήταν ο Μανιάτης, ο οποίος επίσης απέφευγε να προωθείται.
Αριστερά πήγε ο Φετφατζίδης, αλλά όχι πάνω στη γραμμή (από θέση μέσα αριστερά σκοράρει ο κοντός), προκειμένου να είναι κοντά στον Μιραλάς και να βάζουν στη μέση τον αντίπαλο μπακ. Τέλος ο Γέστε αγωνίστηκε σαν επιτελικός μέσος, μπροστά από τους Μοδέστο, Μανιάτη και προς τα δεξιά με διπλό ρόλο. Να κρατάει την μπάλα αλλά και να προσπαθήσει να βρει στην απέναντι πλευρά (με ανάποδο πόδι) είτε τον Μιραλάς, είτε τον Φέτφα, όπως και έγινε στο 82ο λεπτό στη φάση του γκολ!
Σε αυτό βοήθησε πολύ, όπως αναλύσαμε και πριν, ο "ερμαφρόδιτος" ρόλος του Τζεμπούρ που ξεχαρβάλωσε την καρδιά της αντίπαλης άμυνας (παρατηρείστε τη φάση του 82ου λεπτού). Γι' αυτό και "παρέδωσε πνεύμα" ο Αλγερινός και έσκασε προς το τέλος του αγώνα...
Ο Ολυμπιακός λοιπόν με διπλό πλάνο στο παιχνίδι του, ένα για κάθε ημίχρονο, πήγε στην Γαλλία και πέτυχε μια σπουδαία, από πολλές απόψεις, νίκη. Μια νίκη η οποία οφείλεται στην οξυδέρκεια και το ρίσκο του Βαλβέρδε αλλά και στους ποδοσφαιριστές του που τα έδωσαν όλα και ακολούθησαν κατά γράμμα τις οδηγίες του προπονητή τους στον αγωνιστικό χώρο. Ότι κι αν συμβεί τελικά στον όμιλο, το σίγουρο είναι πως ο Θρύλος στάθηκε σε όλα τα ματς σαν ίσος προς ίσο απέναντι στους αντιπάλους του και με ωραίο ποδόσφαιρο προσπάθησε πάντα για τη νίκη. Αυτά που έπονται θα είναι ακόμη καλύτερα... Το μέλλον του Ολυμπιακού στην Ευρώπη προδιαγράφεται λαμπρό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου