Αναζητούνται «ταυτότητα» και «χημεία»

Στα δύο από τα τρία «σοβαρά» φιλικά που έδωσε ως τώρα ο Ολυμπιακός, «έγραψε»… ντόρτια! Τέσσερα γκολ από τη Φράιμπουργκ (4-2) κι άλλα τόσα από τη Χοφενχάιμ (4-1). Το μοναδικό παιχνίδι που οι «ερυθρόλευκοι» εμφανίστηκαν πειθαρχημένοι και οργανωμένοι ήταν αυτό με τη Στουτγάρδη (0-0), στο οποίο άξιζαν ακόμη και τη νίκη! Γιατί;Η απάντηση είναι πολύ απλή. Στον αγώνα με τη Στουτγάρδη που ήταν και ο πιο ισχυρός θεωρητικά αντίπαλος, οι πρωταθλητές Ελλάδας μπήκαν στο γήπεδο με βασική προτεραιότητα να μη δεχθούν γκολ. Πρόσεξαν την άμυνά τους, ήταν προσηλωμένοι στο ανασταλτικό κομμάτι, μπλόκαραν τους Γερμανούς και βρήκαν τους κατάλληλους διαδρόμους για να χτυπήσουν στην κόντρα.Στα άλλα δύο φιλικά που δέχθηκαν και πολλά γκολ, μπήκαν στο γήπεδο με λογική να κυριαρχήσουν, να κάνουν παιχνίδι και να νικήσουν στα «ίσια». Εκεί φάνηκαν και οι αδυναμίες τους, αφού η ομάδα δεν έχει ρολάρει ακόμη, ούτε στο σκέλος της δημιουργίας, αλλά ούτε στο σκέλος της αμυντικής λειτουργίας.Ασφαλώς υπήρχε κούραση, αφού από το προηγούμενο φιλικό δεν είχαν περάσει ούτε δύο 24άωρα. Ασφαλώς έγιναν «πειράματα» στην ενδεκάδα για ακόμη μία φορά. Ασφαλώς και είναι πολύ σημαντική παράμετρος ότι αυτοί που θα παίξουν τελικά, δεν έχουν… βρεθεί ως τώρα ούτε μία φορά μαζί.Αυτή η ενδεκάδα με μία ή δύο ακόμη προσθήκες θα αποτελέσει και τον κορμό για την επόμενη περίοδο. Πρόκειται για μια ενδεκάδα γρήγορη στις πτέρυγες και την επίθεση, μια ενδεκάδα με κοντρολαρισμένους -στη συντριπτική τους πλειοψηφία- ποδοσφαιριστές, μια ενδεκάδα που μπορεί να κάνει ζημιές σε κάθε αντίπαλο.Για να συμβεί αυτό, όμως, θα πρέπει ο νέος Ολυμπιακός να αποκτήσει ταυτότητα και χημεία. Δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς έχει στο μυαλό του ο Μίτσελ. Φαντάζομαι ότι θέλει η ομάδα του να πιέζει ψηλά, να έχει κατοχή μπάλας και να παίζει όσο γίνεται πιο γρήγορα. Όλα αυτά, όμως, θα πρέπει να τα δούμε στην πράξη το συντομότερο.Κανένα αυτοκίνητο δεν μπορεί να είναι καλό αν δεν πατήσει σε ένα γερό σασί. Μόνο τότε κουμπώνουν σωστά τα υπόλοιπα εξαρτήματα και βγαίνει σωστό το αποτέλεσμα. Να το γράψω ανάποδα; Όταν η ομάδα έχει μια αρχή κι ένα τέλος, όλοι οι παίκτες βρίσκουν… έτοιμο το ρόλο τους και απλά πρέπει να ανταποκριθούν στοιχειωδώς στο σενάριο.Αν, αντίθετα, η ομάδα δεν «στηθεί» σωστά και τον Μαραντόνα με τον Πελέ στα νιάτα τους να έχεις, τον Μέσι και τον Κριστιάνο Ρονάλντο στα ντουζένια τους, τότε δεν θα πας μακριά, όσο ταλέντο κι αν υπάρχει. Άρα ο κλήρος πέφτει στον Μίτσελ που πρέπει να περάσει όλα αυτά που θέλει στην ομάδα και να τα δούμε κι εμείς κάποια στιγμή, ώστε και οι παίκτες να καταλάβουν τι ακριβώς ζητάει ο κόουτς και να το βελτιώσουν στην πράξη μέσα από την προπόνηση και τους αγώνες. Όταν η ομάδα έχει ξεκάθαρο πλάνο στο παιχνίδι της και αποκτήσει ισορροπία, τότε δύο ή τρεις αλλαγές, δεν παίζουν σημαντικό ρόλο. Όταν δεν έχει, όσο καλούς παίκτες κι αν διαθέτει, απλά θα χάνονται στη… μετάφραση. Άρα ο κόουτς έχει και το μαχαίρι και το καρπούζι, αλλά θα πρέπει να το κόψει και να το μοιράσει σωστά.