Έχουμε αγώνα (μεθ)αύριο

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να μην ξεχάσει εύκολα ο Ολυμπιακός το ματς της Τρίπολης. Αγωνιστικοί και εξωαγωνιστικοί. Στους αγωνιστικούς, όπως σημειώναμε και μετά το ματς, οι δυσκολίες που παρουσιάζει, κυρίως εκτός έδρας στη Σούπερ Λίγκα, να διασπάσει τις πολύ κλειστές άμυνες. Μοιάζει η ομάδα να έχει στερέψει, όπως είπε και ο ίδιος ο Μίτσελ .Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να μην ξεχάσει εύκολα ο Ολυμπιακός το ματς της Τρίπολης. Αγωνιστικοί και εξωαγωνιστικοί. Στους αγωνιστικούς, όπως σημειώναμε και μετά το ματς, οι δυσκολίες που παρουσιάζει, κυρίως εκτός έδρας στη Σούπερ Λίγκα, να διασπάσει τις πολύ κλειστές άμυνες. Μοιάζει η ομάδα να έχει στερέψει, όπως είπε και ο ίδιος ο Μίτσελ στη συνέντευξη Τύπου, από ιδέες. Ψάχνει μάταια δίοδο προς την αντίπαλη περιοχή. Και όταν το καταφέρνει, αδυνατεί να μετουσιώσει τις τελικές της σε γκολ. Για την ακρίβεια, πολλές φορές αδυνατεί να τελειώσει σοβαρά τις τελικές του προσπάθειες ο Ολυμπιακός με «ψόφια» ή πολύ άστοχα σουτ.

Επίσης, σε μερικά σημεία του αγώνα φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα στην κατανομή ρόλων στο γήπεδο. Χθες, θεωρητικά, ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να είχε καλύψει το μεγάλο κενό του Τσόρι αφού είχε πολλούς χαφ που έπαιζαν στον άξονα ή συνέκλιναν προς αυτόν όπως ο Κασάμι που (υποτίθεται) έπαιζε στο αριστερό άκρο αλλά όλο πιο μέσα ήταν. Και Μιλιβόγεβιτς, και Μανιάτης, και Φορτούνης, μαζί με τον διεθνή Ελβετό, προσπαθούσαν να δώσουν σωστά στον Μήτρογλου τη μπάλα αλλά πολλάκις βλέπαμε τον «πιστολέρο» να τραβιέται εκτός περιοχής για να τροφοδοτηθεί όπου, βεβαίως, είναι ακίνδυνος.

Στα εξωαγωνιστικά που δεν αξίζει ν’ αφήσει απαρατήρητο κανείς, αυτός ο τέλειος συγχρονισμός ασπρόμαυρων, πράσινων, κιτρινόμαυρων (ναι, πετάγονται κι αυτοί, από την… άβυσσο της Β’ εθνικής και σχολιάζουν τα όσα συμβαίνουν στη Σούπερ Λίγκα, ακόμα και το Τσάμπιονς Λιγκ) και… μπορδοροδοκόκκινων. Όλοι μαζί, όλως… τυχαίως, ξέθαψαν το τσεκούρι του πολέμου εκφράζοντας οργή και αγανάκτηση για τη διαιτησία του Σπάθα και των βοηθών του και απειλώντας. Απειλούν με αποχώρηση από το πρωτάθλημα. Χα, καλό το ανέκδοτο. Ας τους θυμίσει κάποιος ότι την ίδια απειλή έχουν εκστομίσει κι άλλες φορές στο παρελθόν. Ο ΠΑΟΚ, για παράδειγμα, το ‘χει κάνει 4-5 φορές προσπαθώντας να πιέσει για τα χρέη. Και όταν είδε ότι δεν… τσιμπάει κανείς το’κοψε. Μέχρι να ρθει το ματς της Τρίπολης.

Ο Σαββίδης μπορεί να μην γνωρίζει την ελληνική έκφραση «σκυλί που γαβγίζει δεν δαγκώνει», εμείς όμως την ξέρουμε. Και είμαστε σίγουροι πως αυτό ακριβώς κάνει και ο ΠΑΟΚ και όλοι οι συνέταιροί του. Γαβγίζουν αλλά είναι… φαφούτηδες και δεν πρόκειται να… δαγκώσουν την αποχώρηση. Ειδικά από τη στιγμή που ο δικέφαλος προηγείται στην βαθμολογία και ονειρεύεται τίτλο.
Για όλα τα παραπάνω δεν πρέπει να ξεχάσει κανείς στον Ολυμπιακό εύκολα το ματς της Τρίπολης. Υπάρχει, ωστόσο, κι ένας πολύ σημαντικός λόγος που οφείλει να το ξεχάσει από… χθες. Κι αυτός ακούει στο όνομα «Γιουβέντους». Το Τσάμπιονς Λιγκ έρχεται ξανά. Και έρχεται μόνο για τον Θρύλο στην Ελλάδα. Έχουμε αγώνα (μεθ)αύριο.