Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Ομάδα σημαίνει...

Ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει στο σχόλιό του για τον φετινό Ολυμπιακό, ο οποίος είναι πιο ΟΜΑΔΑ από ποτέ. Ο Βαλβέρδε έχει κάνει 18 ποδοσφαιριστές να αισθάνονται βασικοί.Ποιος είναι ο Ολυμπιακός που βλέπουν τα ματάκια μας; Μπαίνει ο Μέγκιερι τα δίνει όλα, αναγκαστικά εμφανίζεται ο Κάρολ, δίνει και την ψυχή του, αποδίδει μοναδικά, τραυματίζεται, ξανάρχεται ο Μέγκιερι και αποδίδει σα να μην έλειψε ποτέ!Σινικό τείχος οι Παπαδόπουλος- Μέλμπεργκ. Χτυπάνε; Έχουν κάρτες; Εμφανίζεται ο Μαρκάνο, μπαίνει στα χιόνια ο Παπάζογλου. Παίζουν και οι δυο τους μαζί. Δεν καταλαβαίνεις, ποιοι είναι βασικοί, ποιοι αναπληρωματικοί. Ποιος δεν παίζει καθόλου!

Ένας Χολέμπας συγκλονιστικός, σου δείχνει ότι θα 'ναι ο κορυφαίος της εθνικής μας στο Euro. Παίζει ιδανικά από το καλοκαίρι, μένει έξω, μπαίνει ο Μαρκάνο τα ακούει κι από την εξέδρα, βοηθάει στα δύσκολα, βγάζει τελικές πάσες, εργάζεται αθόρυβα και με πίστη.

Ο Τοροσίδης ξεκινάει, ξαφνικά τραυματίζεται. Καλύπτει την θέση ο Μοντέστο μα κι αν δε γίνεται αυτό πάει ο Μανιάτης. Και όταν ο τελευταίος παίρνει την ευκαιρία στην κουλούρα, παίζει καλύτερα και από τον Μακελελέ στις δόξες του.Χάνουμε τον Μακούν, ψάχνουμε να τον βρούμε. Εμφανίζεται: Βγάζει μάτια! Όσοι δεν τον ήξεραν έλεγαν "ποιος Ορμπάιθ". Τώρα δεν θέλουν να βγαίνει. Ο Ιμπαγάσα έτοιμος πάντα να "μιλήσει" στην μπάλα. Ο Φουστέρ βασικός, έχασε έδαφος, επηρεάστηκε από έναν τραυματισμό, τώρα δεν ξεκινάει. Και όμως, μόλις μπαίνει βάζει πάντα γκολ. Ειδικά στην Ευρώπη.

Για τον Μιραλάς και τον Τζιμπούρ, δεν θα γράψω κάτι. Ούτε για τον Πάντελιτς. Αυτοί έχουν πει την άποψή τους σκοράροντας. Εδώ ο Ντιόγο στο πρώτο ματς που έπαιξε βασικός, ήταν ο καλύτερος του γηπέδου. Ο Καζίμ με λίγα λεπτά συμμετοχής, έχει ήδη σκοράρει.

Ο Αμπντούν είναι το αποκορύφωμα του δείγματος για την δουλειά που γίνεται στου Ρέντη. Όλοι ήταν εναντίον του. Λίγοι, ελάχιστοι τον πίστεψαν. Τελικά επειδή μάλλον και ο Άγιος φοβέρα θέλει, ο Αλγερινός έβαλε το κεφάλι κάτω και ήταν συγκλονιστικός με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Μετά τον χάσαμε...

Και όταν ξαναγύρισε με τον ΟΦΗ, ήταν σα να μην έλειψε ποτέ. Όσους παίκτες δεν ανέφερα, δε σημαίνει ότι δε μετράνε ή εσκεμμένα τους παρέλειψα. Όλοι αφήνουν τα σημάδια τους.

Ο Ολυμπιακός αυτή την εποχή λειτουργεί τόσο ιδανικά, που πιστέψτε με (έχω ζήσει κάμποσες από κοντά) τον ζηλεύουν μεγάλες ομάδες του εξωτερικού! Ο κόσμος τον αγκαλιάζει και τον προστατεύει. Η διοίκηση έχει καθαρό το μαγαζί, εκπέμπει υγεία και η μόνη γκρίνια είναι αν θα γίνει καμιά μεταγραφή, την ώρα που άλλοι καίγονται για μισό μηνιάτικο.

Ο προπονητής, είναι αυτός που έχει κάνει όλα τα παραπάνω. Το προπονητικό κέντρο του Ρέντη, το βασίλειο του Βαλβέρδε! Του ανθρώπου που 'χει κάνει 18 παίκτες να αισθάνονται βασικοί! Κι αν σε ερασιτεχνικό επίπεδο το πετυχαίνεις πιο εύκολα σε επαγγελματικό, με τα λεφτά, τα πριμ και τους εγωισμούς, θα πρέπει να σώσεις τεράστιο ρεσιτάλ για να το κάνεις.

Ο Ερνέστο το έκανε. Δεν ξέρω που θα φτάσει η ομάδα στο Γιουρόπα Λίγκ. Μακάρι να πάει όσο πιο μακριά. Δεν ξέρω αν θα πάρει το ντάμπλ! Αυτό που ξέρω είναι, ότι απέναντι στο ποδόσφαιρο, ο Ολυμπιακός φέρεται άψογα. Τιμά το άθλημα, τηρεί τους κανόνες του, προσφέρει θέαμα, κερδίζει και πάνω μα πάνω απ' όλα ρε παιδιά, δεν κλαίγονται!

Ας τα χάσουν όλα. Ας μην ξανακερδίσουν. Αλλά ΠΟΤΕ να μην μιζεριάσουν! Η φανέλα και η ιστορία του Ολυμπιακού, είναι κάτι το ξεχωριστό! Όσοι είναι στην ομάδα, θεωρώ ότι τα τιμούν και με το παραπάνω! Γιατί δεν μοιρολογάνε! Όταν βρέθηκαν με -5 στο πρωτάθλημα, υπήρξε θυμός, υπήρξε οργή, έντονη κριτική από όλους μας, αλλά σε καμία στιγμή δεν κύλησε δάκρυ και δεν ακούστηκαν καραγκιοζιλίκια! Αυτό είναι ομάδα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου