Ο αρχισκόρερ Μήτρογλου, ο συγκλονιστικός Μανωλάς!

Κώστας Μήτρογλου; Ο αρχισκόρερ! Μανωλάς; Ο απροσπέλαστος! Με αυτούς τους δύο να επιβεβαιώνουν τον πολύ καλό εαυτό τους, ο Ολυμπιακός πήρε μια από τις πιο μάγκικες νίκες του στην Ευρώπη, κάνοντας τη μισή Ελλάδα να τρελαθεί από χαρά και υπερηφάνεια και την άλλη μισή να... γευτεί μια ακόμα πίκρα, σε μια εποχή που η οικονομική κρίση και τα πολιτικά παιχνίδια (για να μην πούμε πουλήματα) μάς έχουν γονατίσει όλους.
Για τον Μήτρογλου έχω βαρεθεί να γράφω. Να λέω ότι αυτός ο παίκτης δεν είναι δυνατόν να μην παίζει βασικός στον Ολυμπιακό, αλλά και την εθνική. Δεν είναι δυνατόν να αγνοείται η αξία του, η έφεσή του στο σκοράρισμα το... magic touch. Ο άνθρωπος δεν έχει πολλές συμμετοχές στην Ευρώπη, αλλά έχει καταφέρει να είναι ο πρώτος εν ενεργεία σκόρερ του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτό λέει ΠΟΛΛΑ! Εφτασε τα 4 γκολ στους ομίλους και τα 6 συνολικά (μαζί με τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ). Και επειδή αυτά δεν τα λέμε μετά Χριστόν, σας παραπέμπω στο άρθρο που έγραψα πριν από το ματς.Από την πλευρά του ο Μανωλάς, υπήρχαν στιγμές που θύμισε (όσο υπερβολικό και αν ακούγεται) τον θείο του. Με καλές τοποθετήσεις, γρήγορες αντιδράσεις και πολύ πάθος, έβγαινε συχνά πρώτος στην μπάλα και καθάριζε φάσεις. Πολλές φάσεις. Ακόμα και τη φάση του αντικανονικού γκολ που δέχτηκε ο Ολυμπιακός παραλίγο να την «καθαρίσει».
Ο Μανωλάς έκανε πολύ καλό δίδυμο με τον Κοντρέρας, ο οποίος ήταν θετικός, και μπορούμε να πούμε ότι ο πιτσιρικάς έκανε το παιχνίδι της ζωής του. Με αυτή την εμφάνιση κέρδισε πολλούς από εκείνους που τον αμφισβητούσαν λόγω του πρότερου βίου.
Κατά τα άλλα, θα ήταν αδικία αν έχανε ο Ολυμπιακός. Μπορεί να μην ήταν σούπερ, ενώ σε κάποιες στιγμές έδειξε να έχει προβλήματα στην κατοχή. Παρ' όλα αυτά ήταν η ομάδα που έκανε τις κλασικές ευκαιρίες, που έφτασε περισσότερες φορές με αξιώσεις κοντά στο γκολ. Εκ κατακλείδι πήρε μια απόλυτα δίκαια νίκη. Και ας ήταν τυχερός σε κάποια διαστήματα.
Τέλος, ο Ολυμπιακός πήρε βοήθεια και από τον Τοροσίδη, έναν αποδεδειγμένα καλό παίκτη, ο οποίος όμως είχε καιρό να παίξει όπως πρέπει. Και φυσικά να βοηθήσει όπως και έκανε στο «Μοσόν.
ΥΓ.: Για να λέμε, πάντως, και την αλήθεια ο Ζαρντίμ έχει άστρο. Εβαλε μάλλον κατά λάθος, αφού χτύπησε ο Τζιμπούρ, τον Μήτρογλου και αυτός έβγαλε το γκολ του 2-1. Επίσης, πήγε... κόντρα στο λαϊκό αίσθημα αποσύροντας τον πολύ καλό Γκρέκο και έβαλε τον Αμπντούν που δημιούργησε το νικητήριο γκολ. Αυτό το είχε ανάγκη. Να του βγουν οι κινήσεις του.
ΥΓ.2: Κέρδισε πόντους, πάντως, ο Ζαρντίμ με αυτή τη νίκη. Και φυσικά θα κατάλαβε πόσο λάθος έκανε που δεν έβαζε έναν τερματοφύλακα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Στην προκειμένη περίπτωση τον Κάρολ.
ΥΓ.3: Κακά τα ψέμματα μοναδική παραφωνία οι Μασάντο, Φουστέρ. Τουλάχιστον έτρεξαν αν και ακούγεται αστείο να γίνεται τέτοια παρατήρηση για αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ. Και ο Ισπανός κέρδισε και το φάουλ από το οποίο προήλθε το 1-1.
ΥΓ.4: Σούπερ όλη η άμυνα. Καλές αποστάσεις ανάμεσα στους παίκτες τόσο όταν κινούνταν κατά μήκος όσο και κατά πλάτος... «Δένει» η οπισθοφυλακή.
ΥΓ.5: Τί ενέργεια έκανε στο ξεκίνημα ο Γκρέκο ρε παιδιά;
ΥΓ.6: Εχω την εντύπωση ότι αν ο Μήγρογλου δεν ήταν... jazz δεν θα ήταν τόσο μεγάλος σκόρερ. Ούτε μεγάλος παίκτης. Γιατί για μένα είναι παίκτης πολύ υψηλού επιπέδου και πολύ μεγάλος σκόρερ...
ΥΓ.7: Η... αύρα του Νικοπολίδη έπαιξε ρόλο...
ΥΓ.8: Γκολάρα ο Τοροσίδης. Και φυσικά στα καλά του είναι ο πιο πλήρης Ελληνας ποδοσφαιριστής...
ΥΓ.9: Και για να μην τρελαινόμαστε αυτή η Μονπελιέ είναι τουλάχιστον μια κλάση κάτω από τον Ολυμπιακό. Σε φήμη, σε εμπειρία στην Ευρώπη. Αρκούσαν κάποια λεπτά καλής μπάλας από τον Ολυμπιακό για να επιβεβαιωθούν όλα αυτά...