Το θέμα είναι ότι άργησε να έρθει στην Ελλάδα. Και θα μπορούσε να έρθει νωρίτερα. Οσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα από το 2004 είχε ψηθεί να έρθει, αλλά τότε δεν το είχε προχωρήσει ο Ολυμπιακός. Δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε το γιατί.
Τέλος πάντων και έτσι αργά που ήρθε οι Αριέλ Ιμπαγάσα έχει βγάλει με το παραπάνω τα λεφτά του. Οχι μόνο παίζοντας καλά εντός αγωνιστικών χώρων, αλλά και με την παρουσία του στα αποδυτήρια.
Βλέποντας κανείς τον τρόπο που τον αντιμετώπιζαν οι συμπαίκτες του στην εκδήλωση με το χορηγό που ντύνει τον Ολυμπιακό, Brooks Brothers, γινόταν εύκολα κατανοητό ότι δεν μιλάμε απλά για τον καλύτερο παίκτη της ομάδας, αλλά για εκείνον που θα δώσει τις... κατευθύνσεις, τη φιλοσοφία του πώς γίνεσαι μεγάλος παίκτης, αλλά και τη νοοτροπία του καλού επαγγελματία ποδοσφαιριστή.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που λένε ότι ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί το πάθος και την αξία του Ιμπαγάσα. Να προσπαθήσει να τον κρατήσει κοντά στην ομάδα και μόλις ολοκληρωθεί η «ερυθρόλευκη» καριέρα του εντός των τεσσάρων γραμμών. Πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό; Ας πούμε με το να επιδιώξει μια μέρα να τον κάνει προπονητή του.
Ο Μανουέλ Πελεγκρίνι όταν επισκέφτηκε πριν από λίγο καιρό την Αθήνα για το παιχνίδι της Μάλαγα με τον Παναθηναϊκό είχε πει σε μια κουβέντα με φίλους του Ελληνες το εξής: «Ο Ιμπαγάσα είναι από τους κορυφαίους παίκτες που έχω συνεργαστεί στην καριέρα μου. Είναι η επέκταση του προπονητή στο γήπεδο. Στη Βιγιαρεάλ, όταν ήταν στην ενδεκάδα, δεν χρειαζόταν να δίνω πολλές εντολές. Τις έδινε ο Ιμπαγάσα».
Ο «Κάνιο» έκανε, δηλαδή, αυτό που κάνει και τώρα στον Ολυμπιακό. Που έκανε, δηλαδή, στο παιχνίδι με τον Πανθρακικό. Οσο ύψος του λείπει τόσο περισσεύουν οι ποδοσφαιρικές του γνώσεις και κυρίως το πάθος να παίζει. Να είναι παντού και πάντα πρώτος. Δεν θέλει να χάνει ούτε στις προπονήσεις και όσο κοινότυπο και αν ακούγεται, όσοι ξέρουν το πώς συμπεριφέρεται στο Ρέντη, καταλαβαίνουν απόλυτα τί γράφω. Ο Ιμπαγάσα είναι μεγάλος παίκτης και μπορεί να γίνει ένας μεγάλος προπονητής...
Ας είμαστε ρεαλιστές. Ο Ιμπαγάσα σε ύφος, σε αξία και ποδοσφαιρικές παραστάσεις είναι ανώτερος απ' όλους όσοι κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στο Ρέντη. Και φυσικά από τον Λεονάρντο Ζαρντίμ. Μπροστά στους περισσότερους έχει τη διαφορά που χωρίζει το πάνω με το κάτω ράφι. Ε, αυτή την αξία ο Ολυμπιακός πρέπει να την εκμεταλλευτεί. Αν και για την ώρα πρέπει να τον εκμεταλλευτεί πάνω απ' όλα για την αξία του εντός των τεσσάρων γραμμών. Αν τον διαχειριστούν σωστά, θα πάρουν τα περισσότερα. Και ας έχει με βάση την ηλικία τις περισσότερες πιθανότητες να βγάλει τραυματισμούς. Οι μοναδικοί εχθροί του, δηλαδή.
ΥΓ.: Ο Μέγερι και ο Κάρολ πήγαν και έφυγαν μαζί στην εκδήλωση του χορηγού που ντύνει τον Ολυμπιακό. Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους ή πήγαν μόνοι τους ή τους πήγαν άνθρωποι του Ολυμπιακού...
ΥΓ.2: Και ο Μοντέστο έχει ύφος προπονητή. Και αυτός είναι από τους παίκτες που έχουν μεγάλη επιρροή στην «ερυθρόλευκη» ομήγυρη.
ΥΓ.3: Οταν λέμε ότι ο Ολυμπιακός έχει το κορυφαίο ρόστερ στην Ελλάδα είναι αστείο να στεκόμαστε στους τραυματίες. Αλλωστε -όσο κυνικό και αν ακούγεται- αν δεν υπάρχουν τραυματισμοί πότε θα παίξουν οι άλλοι;
ΥΓ.4: Από αυτούς που υπάρχουν στο ρόστερ, την μπούκα του Μιραλάς την έχει περισσότερο απ' όλους ο Βλαχοδήμος...
ΥΓ.5: Και ο Τζιμπούρ μπορεί να παίξει καλά αριστερά. Οι περισσότερες φορές που έχει βγάλει ασίστ, από αριστερά έχει ξεκινήσει. Οπως και κάποια πολύ ωραία γκολ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου